Verjaardag
De dag die ik nooit vier/wilde vieren.
Zodra ik het kon heb ik deze dag afgeschaft.
Ik kan me uit jeugd geen verjaardag herinneren die níet uitbundig gevierd werd, waar ik alle aandacht kreeg en overladen werd met kado’s. Ik kan me ook nog herinneren dat ik in de kast ging zitten terwijl er allemaal bezoek was en kwam. Zal leuk geweest zijn voor m’n moeder die een mokkend kind in de kast had zitten terwijl ze zo haar best had gedaan om er een groot feest van te maken. Ik weet niet of dat het moment was dat ik dacht: “ Later als ik dit niet meer hoef te doen, dan vier ik nooit meer mijn verjaardag”
Maar zodra ik niet meer de verplichting voelde om mijn verjaardag te vieren ben ik er mee gestopt.
Een jaar of wat geleden las ik dat ik niet de enige van geadopteerde ben die deze dag gek/raar ervaart. (Primal wound, Nancy Verrier)
Gisteren vierden we de verjaardag van Tess die morgen vier jaar word op Texel ( whats in a name ). Compleet met slingers ballonnen en taart. Kado’s, klei, knutselspul en kabouterplankjes.
Omringt door haar vader, moeder, broer. Haar onbetwiste familie. Ze was helemaal blij.
36 jaar geleden werd er voor mij beslist dat ik niet meer bij mijn familie mocht blijven.
En dat mijn heimwee/verlangen naar hen omgezet diende te worden naar “ dankbaarheid” en werd mijn verteld dat ik “ nu beter af ben”.
4 jaar geleden werd er door het universum mijn eigen familie op mijn pad gelegd, in de vorm van Tess.
De bijbehorende boodschap was, dat ik kon zien als kado.
En omdat ik traag van begrip was heeft het lang geduurd voor dat ik het kado volledig begreep.
Zelfs toen ik op mn verjaardag aan het bevallen was, begreep ik nog steeds niet de omvang van mijn kado, terwijl ik het zelf op dat moment uitpakken (bevallen) was.
Vandaag vier ik mijn verjaardag met iedereen waar ik van houd, die ik lief heb en die me heel dierbaar is.
Ik heb ik Tess even stevig geknuffeld en verteld dat 4 jaar geleden op mijn verjaardag haar als Kado heb gekregen en dat ik daar heel blij mee ben.
Haar reactie:” doe niet zo gek mamma, kom we gaan taart eten. “
Dankbaarheid heeft een andere betekenis gekregen.
Ik ga maar eens even m’n verjaardag vieren.
Liefs Amanda
ps. Iedereen nog een gelukkig nieuwjaar gewenst.
