Op 1 DNA test na zijn alle resultaten de afgelopen dagen binnen gekomen.
En ondanks dat ik wíst dat er weinig tot geen kans was dat dit op een goed einde zou aflopen, is de klap gekomen.
Ook niet na 100 keer verversen.
Het zat er ook dit keer voor mij niet in.
Dus het leven gaat gewoon door zoals het deed voor dit nieuws.
Nou ja gewoon.
Door de afgelopen weken heb ik kunnen ervaren hoe het is om stil te staan bij verlies. En dat je inderdaad verlies kunt ervaren zonder dat je weet wie die persoon is.
Het is een raar proces.
Ik vermoed ook een lang proces.
Dus ik neem even een weekje rust.
Daarna pakken we weer de draad op.