Het is half 9 in de ochtend wanneer ik getrippel hoor op de gang.
Dochterlief komt me vertellen dat ze wakker is.
En ik kijk op m’n telefoon en neem de nieuwste berichten door.
2 dagen geleden ben ik via Facebook op zoek gegaan voor een moeder die haar geadopteerde dochter zoekt.
Haar moeder heeft via Andrew DNA afgestaan in de Family Tree DNA databank.
Ik heb op allerlei groepen een oproep geplaatst en ik zie dat in mijn messenger dat ze waarschijnlijk gevonden is.
Nu heb ik 2 jaar geleden ook de dochter gevonden van een moeder die op zoek was.
Maar helaas was dochter er niet klaar voor om contact te leggen met moeder.
Ik had 2 jaar geleden nooit rekening gehouden met deze reactie, maar het was een goede les om ook deze uitkomst in mijn achterhoofd te houden wanneer ik moeders help zoeken naar kinderen.
Niet iedereen reageert het zelfde op de “spoorloosachtige” manier.
Vandaag komt die herinnering terug en ik doe een schietgebedje dat ditmaal de moeder weer in contact kan komen met haar lang verloren dochter.
Tijdens het ontbijt word er druk heen en weer gechat en al snel heb ik de juiste persoon op de messenger.
Gelukkig.
Ze staat open voor contact en is “happy in shock surprised”.
Ik geef haar de contact gegevens van haar neef en bel hem dat ik goed nieuws heb en dat ik waarschijnlijk ( dna moet nog gematcht worden) haar gevonden heb.
Ik heb nog nooit iemand verteld dat hij de lotterij heeft gewonnen. Maar ik gok dat Gaston deze reactie krijgt als hij aan iemand vertelt dat hij het winnende lot heeft.
Ik heb met tranen over m’n wangen geluisterd naar zijn ongeloof, excitement en onbegrensde vreugde.
Hij vertelde dat hij het gevoel had dat hij binnenkort goed nieuws zou krijgen en dat ik dit nu met hem deelde was ongelofelijk.
Ik denk dat dit de Holy Grail is voor elke geadopteerde die op zoek is naar zijn/haar familie.
Wanneer je de hoop eigenlijk heb laten varen en dan blijkt je moeder naar je op zoek te zijn.
Ik heb diepte punten gekend de afgelopen periode maar dit is toch absoluut het hoogte punt van dit jaar.
Wat een vreugde.
Hier ga ik nog jaren op teren.
En ik wilde deze vreugde ook met jullie delen.
Liefs Amanda