Even een bericht over de meeting die we vanochtend hadden met het ministerie en direct betrokkenen en belangenorganisaties.
Waar ging dit over?
Er is op 5 december 2019 een toezegging gedaan door Minister Dekker dat er 1,2 miljoen vrijgemaakt werd om geadopteerden te helpen in hun zoektocht. Dit budget is bedoelt voor organisaties die geadopteerden helpen zoeken.
Hiervoor zijn in het voorjaar gesprekken over gevoerd door Projectclub Roots ( aangesteld door ministerie) met de belangorganisaties, waaronder Sri Lanka-DNA.
Wij mochten een plan indienen wat voor ons inziens door de overheid gefinancierd zou moeten worden die het vinden van familie makkelijker moet maken. Let wel, met valse papieren is het nog steeds een hel iemand te vinden.
Wij zijn van mening er een infrastructuur moet komen zodat mensen elkaar makkelijker vinden. Noem het een Reconnection home.
Dit dient opgezet te worden in het land van herkomst waar dedicated searchers aan het werk gaan voor geadopteerden die zoeken en op deze plek moeten ook moeders zich kunnen aanmelden die hun kind zoeken zodat allebei de zoekende partijen bij elkaar komen op 1 punt ( of wellicht meerdere punten in het land).
Omdat de projectgroep niets weet van het adoptie veld hebben wij voor hun in een aantal stappen de zoektocht van zowel geadopteerden als zoekende biologische familie in kaart gebracht.
Tot zover ons plan grofgeschetst.
Uiteraard zijn wij niet de enige die een plan hebben aangeleverd maar andere organisaties hebben dat ook gedaan.
Vorige week heeft de projectclub een voorstel gemaakt aan de hand van de plannen die zijn ingediend.
Wat is er bedacht:
– Een Centraal info punt
– Er komt weer een overleg orgaan. Zodat we weer lekker kunnen gaan kletsen, want actie ho maar..
En de rest van de hete aardappel ( lees besteding van het geld) word doorgeschoven naar commissie Joustra.
Die gaat in februari het rapport opleveren ( als ze niet nog een keer vertragen) en daarna komt een beleidsreactie. Wat dit in de praktijk in houd is dat het in maart verkiezingen zijn..
Dusssssss mogen we weer wachten op een nieuw kabinet, voordat daar weer een actie uit voortvloeit.
Nu hebben we een brief gekregen waarin de minister zégt dat hij wel positief staat tegenover de ingediende plannen maar dat er nog keuzes gemaakt dienen te worden.
En dan denk ik.. Hoe fucking moeilijk is het nu eigenlijk…
Er liggen kant en klare plannen die PRECIES weergeven waar de organisaties behoefte aan hebben en wat écht bijdraagt aan het daadwerkelijk herenigen van geadopteerden met hun families.
Als er nog keuzes gemaakt dienen te worden, stel de vragen die je hebt over het plan aan de betreffende organisatie en maak je keuze.
Nee, we stellen een overleg orgaan in dat dan een advies moet geven aan de beslisser ( lees de reden van afwijzing gaat geven) waardoor de beslisser alleen maar kan roepen "I do as I am told".
Lekker organisaties bij elkaar gaan zetten die allemaal moeten gaan vechten om dezelfde kluif.
Hoe werk je conflicten in de hand, les 1.
De teleurstelling is bijna niet te bevatten.
Al de energie die hier in is gaan zitten, omdat ik echt écht geloofde dat we nu wel steun zouden krijgen.
Ligt er nu een goedgekeurd voorstel wat niet breed gedragen word door de mensen die het betreft.
Mijn hoofd en gevoel struikelen over elkaar heen.
Het drukt op een oude wond van afwijzing, het gevoel van er niet toe te doen.
Gevoel van voor de gek gehouden worden door mezelf omdat ik er op vertrouwde dat het nu wel goed kwam.
Mijn hoofd maakt al weer plannen hoe we dit wel van de grond af gaan krijgen.
De grote S'en worden afgestoft.
Subsidie
Sponsors zoeken
Sparen
Want no way in hell dat ik het hier bij laat zitten.
We gaan door.
Dat is wat we doen.
Like fire..
… En doorrrrrrrr…
