Ik zat zojuist bij het online vervolg van het Diner Pensant van over de toekomst van interlandelijke adoptie. Op 12 oktober was er een bijeenkomst in Den Haag waar onder het genot van een diner de toekomst werd besproken van adoptie. Een bont gezelschap met allerlei professoren, wetenschappers, hoge piefen en hier en daar een ervaringsdeskundige/vertegenwoordiging op het gebied van “geadopteerd zijn”.Ik zat daar als “ervaringsdeskundige”. Maar in dit gezelschap als een vis op het droge. Het diner zelf had net zo weinig smaak als de discussie die er gevoerd werd. Er werd gesproken met protocollen en wetgeving en richtlijnen. Het was vooral in belang van het kind. Wetenschappelijke onderzoeken en heel erg veel bla bla. Sorry ik bedoel Bla Bla. Met een hoofdletter B. Het was voorgesorteerd want natuurlijk gaan we door met adoptie. Want hey! Belang van het kind. In het belang van het kind zoeken we namelijk ouders voor kinderen. Ik zit ook de afgelopen maanden bij de gesprekken van het Adoptie Expertise Centrum. En terwijl die titel best wel op wat bla bla zou kunnen duiden is het centrum een hele praktische insteek. Namelijk hulp voor geadopteerden. Mensen die door hun adoptie hulp nodig hebben op allerlei gebieden; zoektochten, juridische hulp, psycho sociaal, dossiers inzage om maar de 4 hoofdrichtingen te noemen. Op het moment wordt er een advies gemaakt voor de inrichting van het centrum en een begroting ligt er al om voor de komende 10 jaar 36.4 miljoen hiervoor uit te trekken. Belangrijk detail: er word geen geld vrij gemaakt voor individuele zoektochten naar ouders. Nu even terug naar mijn online bijeenkomst van zojuist. Het is in het belang van het kind dat er door word gegaan met adoptie. *We moeten namelijk ouders zoeken voor de kinderen. Kortom een zoektocht voor ouders van deze kinderen. We adopteren deze kinderen en halen deze naar Nederland. MAAR als deze kinderen in Nederland zijn en ze willen op zoek naar hun ouders, dan blijven die kinderen met lege handen staan. Want “er word geen geld vrij gemaakt voor zoektochten naar ouders”Dat komt allemaal voor de rekening van de kinderen waar zo nodig ouders voor gezocht moesten worden. Sorry, maar hoe dan?!Dus we gaan door met adoptie, want de kinderen hebben ouders nodig.En als die kinderen daadwerkelijk op zoek wíllen naar hún ouders, dan hoeven niet op hulp te rekenen. Ben ik gek of is dit heel erg krom.. * ik kan nog een heel blog wijden aan wat er allemaal mis is aan deze opvatting, maar dat spreekt voor zich denk ik.

Check ook onze Facebook-pagina