De geadopteerde Amanda Janssen (34) is geboren in Sri Lanka. Maar ze groeide op in Limburg in een gezin met nog een meisje uit Sri Lanka. Amanda: “Pas tijdens mijn zwangerschap in 2016 ging ik mij verdiepen in mijn roots en vloog ik voor het eerst terug naar mijn geboorteland. Want ik kreeg vragen van de verloskundige. Bijvoorbeeld of er erfelijke ziektes in mijn familie voorkomen. Toen pas besefte ik dat ik vrijwel niets weet over mijn achtergrond.”
Op het geboortecertificaat staat weliswaar de naam van een ziekenhuis, maar eenmaal ter plekke bleek haar familienaam niet in de archieven voor te komen. Amanda plaatste vervolgens een oproep in de krant, maar ook die leverde niets op. En dus vloog Amanda terug naar Nederland met nóg meer vragen.
ADOPTIEFRAUDE
In de lente van 2017 ontdekte Amanda dankzij de uitzending van Zembladat ze niet de enige is van wie de adoptiepapieren niet kloppen; de uitzending bracht grootschalige adoptiefraude in Sri Lanka aan het licht. Zo’n 2.300 van de 3.500 geadopteerden uit Sri Lanka die in Nederland wonen, zouden valse identiteitspapieren hebben.
Door de betreffende tv-uitzending kwam Amanda via Facebook in contact met lotgenoten Wendy Ridder en Mila Kop met wie ze stichting Sri Lanka-DNA oprichtte. “De impact van adoptie is enorm. Hele families worden verscheurd. Het is niet even een kindje halen uit een ander land. Zeker als jouw gegevens achteraf niet blijken te kloppen… Dan beland je gewoon in een identiteitscrisis!
DNA
Wanneer adoptiepapieren niet kloppen is DNA de enige manier om achter je identiteit te komen. Doel van onze stichting is om geadopteerden in Nederland en de families in Sri Lanka met elkaar te matchen via DNA-verwantschapsonderzoek.”
Vorig jaar ging Amanda nogmaals, nu met Mila Kop, naar Sri Lanka. Daarnaast probeerde Amanda nog een stukje van haar eigen zoektocht voortzetten. Haar eerste bezoek aan Sri Lanka had immers niets opgeleverd. En na de Zembla– uitzending had ze nog meer twijfels gekregen over haar achtergrond.
ANDER ZIEKENHUIS
Uiteindelijk werd in Amanda’s adoptiepapieren een medisch rapport gevonden met daarin de naam van een ander ziekenhuis. In dat ziekenhuis konden ze wél haar gegevens vinden. Via die gegevens stuitte ze vorig jaar op een adres waar een biologisch familielid zou wonen. Het familielid in kwestie zou haar oudste broer zijn.
“Hij was toentertijd 12 jaar toen zijn twee zusjes (een kleuter en een baby) werden afgestaan ter adoptie. Ook voor hem een traumatische ervaring: opeens waren zijn zusjes weg!” Maar… de oudste broer bleek niet háár biologische broer maar die van haar adoptiezus. “Want de familiegegevens in mijn dossier bleken van mijn adoptiezus!”
GEKNOEID
Amanda en haar ‘zus’ leverden zelf ook DNA in om te weten of ze wel écht zussen waren. Zo waren ze immers aan hun Nederlandse adoptieouders ‘verkocht. “Het was een shock om te ontdekken dat we toch geen zussen zijn.
Het is geen kwestie van: ‘Je bent toch goed terecht gekomen? Er is gewoon met jouw gegevens geknoeid!’ Zo’n ontdekking is echt voor alle partijen enorm confronterend.
SPECULEREN
Men vermoedt dat het zo is gegaan: dat de biologische moeder van mijn adoptiezus is benaderd op een markt om haar kinderen af te staan ter adoptie. Daarop heeft ze haar twee kinderen afgegeven: een kleuter en een baby.
Die kleuter is mijn adoptiezus, van de baby – niet ik dus – weten we niet of hij/zij nog leeft. Want de baby was erg ziek. Misschien is de baby overleden en hadden ze een andere baby nodig?
Ze hadden immers twee kinderen beloofd aan de Nederlandse adoptieouders. En daar kwam ik waarschijnlijk in beeld. Maar nogmaals, het blijft speculeren. Ik weet dus nog altijd niet waar ik vandaan kom.”
LAATSTE FASE
Het Zembla-onderzoek bereikte ook Sri Lanka. “Een heleboel Sri Lankaanse moeders plaatsten sindsdien een oproep in de krant om in contact te komen met hun kind(eren). Ook zij zijn dus hard aan het zoeken.
Sommigen zitten in de laatste fase van hun leven en willen weten waar hun kinderen terecht zijn gekomen. Wij hopen daar met onze stichting een steentje aan bij te dragen. En we zijn op de goede weg: we hebben inmiddels van zestig Sri Lankaanse moeders DNA binnen.”